ﺑﻲ ﺭﺣﻤﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍﻳﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﻃﻌﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺁﺧﺮﺕ ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﻡ ﻫﺴﺖ
ﻣﺜﻞ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻗﻬﻮﻩ ﻣﺸﺘﺮﮐﻲ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺩﻳﻢ
ﺗﻠﺦ ﺑﻮﺩ ﺗﻠﺦ ﺗﻠﺦ
ﺩﻝ ﮐﻨﺪﻥ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺟﺎﻥ ﮐﻨﺪﻧﻢ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺴﺖ
ﺍﻣﺎ ﻣﺜﻞ ﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎﻱ ﺗﻮ
ﭘﺸﺖ ﺁﻥ ﻋﻴﻨﮏ ﺩﻭﺩﻱ
ﮐﺴﻲ ﻧﻤﻲ ﺩﻳﺪ
ﻭ ﮐﺴﻲ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﺴﺖ
ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﻗﺪﻣﻬﺎﻳﺖ
ﺩﺭﻭﻥ ﻏﺮﺑﺖ ﺟﺎﺩﻩ ﻫﺎﻱ ﻋﻤﺮﻡ ﮔﻢ ﺷﺪ
ﺑﺎﺯ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻲ ﺍﺕ
ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺍﺩ
ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﮐﻮﭼﮏ ﻫﻤﺮﺍﻫﺖ
ﺭﻭﺡ ﻭ ﻗﻠﺐ ﻭ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﺍ
ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺮﺩﻱ
ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻧﺎﻗﺎﺑﻞ ﺍﻧﺪ
ﺑﻲ ﺗﻌﺎﺭﻑ
ﺍﻣﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﺩﻳﮕﺮ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻧﻴﺲ
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
سلامم به عزیزانی که به دنیای من سر زدین این وبلاگ و درس کردم که حرفای دلم و توش بنویسم اگه دوس داشتین بخونین و من و با نظرات خودتون خوشحال کنین دوستای نازم
اطلاعات کاربری
عشـــــق یــعنی
ﻋﺸﻘﺖ ﻭﻟﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺭﻓﺘﻪ؟ ...
خب به درک
ﺑﻌﻀﯿﺎ ﻣﯿﺎﻥ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ
چه دیر فهمیدم که
کلاس عاشقی
تاوان
شهری الوده....
پنچ وارونه
گذشته های دردناک
روزی...........
خــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدا
ﻳﺎﺩﻱ ﻛﻨﻴﻢ ﺍﺯ.....
رهگذر
حماقتآرشیو
آمار سایت
کدهای اختصاصی